Bruce Willis stopt met acteren. Noodgedwongen, want hij lijdt aan de hersenaandoening afasie. Treurig nieuws dus. En erg jammer ook. Mooie vent, karakteristieke kop en voor hollywoodbegrippen: redelijk authentiek. Hij kon ook goed incasseren. Zeker vergeleken met Will Smith.
Bruce maakte de laatste jaren een duizelingwekkend aantal films. B-films welteverstaan. Alsof hij het einde van zijn carrière voelde naderen en op elk aanbod ‘ja’ zei. Toch doet dat niets af aan zijn erfenis.
Hij zal voor altijd in ons collectieve geheugen gegrift staan dankzij Die Hard. De eerste film uit de Die Hard-reeks verscheen in 1988 en werd door het Amerikaanse tijdschrift Entertainment Weekly uitgeroepen tot beste actiefilm ooit.
Geen oneliner, geen film
Die Hard (zeker die eerste) stamt uit een tijdperk waarin een film geen film was zonder een goede oneliner. Je had bijvoorbeeld:
- You’re gonna need a bigger boat (Jaws)
- I’ll be back (Terminator)
- Go ahead… make my day (Sudden Impact, uit de Dirty Harry-reeks)
- I love the smell of napalm in the morning (Apocalypse Now)
- Here’s Johnny! (The Shining)
En ga zo maar door. In Die Hard doet Bruce’ karakter John McClane er nog een schepje bovenop met:
Yippee-ki-yay motherfucker!
Het Amerikaanste antwoord denkbaar op de hooghartige houding van de Duitse terrorist Hans Gruber. Goeie naam voor een bad guy trouwens. Volgens velen is yippee-ki-yay motherfucker “the greatest oneliner in movie history”. Bijna een karakter op zich.
Het gevolg daarvan is: zie je Bruce Willis, dan hoor je deze woorden. Of Bruce dat nou wil of niet. En is dat goed? Wel als je het door een marketingbril bekijkt. Het trok mensen naar de bioscoop en liet de kassa rinkelen.
Dat wil je met jouw marketing ook. De marketing-equivalent van de movie oneliner is: de pay-off.
Wat is een sterke pay-off?
Een sterke pay-off is onlosmakelijk verbonden met het merk. In deze gevallen zelfs letterlijk:
- {Merk} geeft je vleugels.
- Heerlijk, Helder, {Merk}.
- Dat zeg ik, {Merk}.
- Have a break, have a {Merk}.
- Een beetje van jezelf, een beetje van {Merk}.
- {Merk}, steeds verrassend altijd voordelig.
De merken kun je wel invullen. Al hoeft de merknaam zeker geen onderdeel te zijn van de pay-off. Sterker nog, een pay-off wordt alleen maar sterker als we ‘m vanzelf linken aan het merk:
- I’m lovin’ it.
- Just do it.
- Think Different.
Oké, die laatste drie hebben een marketingbudget waarmee je een pay-off in het hoofd van de consument ramt zoals John McClane inhakt op terroristen die zijn kerst verpesten. Maar toch kunnen we ook voor jouw merk die tijdloze, merkversterkende pay-off ontwikkelen. Daag me maar uit.